نقاش کوچک ما

زینب خانم علی رغم اینکه خوب نقاشی میکشه، می تونه موضوعی که میشنوه یا در موردش براش حرف بزنیم به زیبایی به تصویر بکشه. فکر میکنم ایام محرم بود که روضه حضرت قاسم رو توی ماشین گوش می دادیم. اشعار در مورد رشادت و شمشیر زدن حضرت قاسم بود و نگرانی های حضرت ابالفضل که دورادور برای سلامتی حضرت قاسم دعا می خوانند. زینب با باباجون چندین بار اشعار رو همراه مداح تکرار کردند و سینه زدن. همونجا زینب کاغذ و خودکار از من گرفت و شروع به نقاشی کرد. فقط بگم که : عالییی بود. صحرای کربلا، دشمنان امام (ع)، حضرت قاسم که با شمشیر مبارزه میکنن ،تپه ای دورتر که مردی با چهره نورانی دست هایش را برای دعا بلند کرده است و خیمه ها رو کشیده بود. متاسفانه نمی دونم نقاشی رو کجا جمع کردم که گم نشه (ولی شد) اما این عکس مربوط به خالق اثر گم شده است.