نی نی زینب

از اونجایی که باباجون تهران به سر می برن ما باید همه زندگی رو تعطیل کنیم تا زینب خانم سرگرم باشن و بهانه نگیرن! دیشب به اتفاق انسیه رفتیم سینما تک برای دیدن فیلم «شاهزاده روم». این اولین تجربه سالن تاریک سینما و صفحه بزرگ نمایش برای زینب خانم بود. تمام مدت 2 ساعت رو داخل سالن بودیم و حدود 20 دقیقه رو زینب خانم فیلم دیدن. بقیه زمان سپری شده به توضیح همان 20 دقیقه ای که دیده بود با صدای نیمه یواش، شمارش تعداد کسانی که در سالن بودن، چه خوراکی هایی می خورن، چند درب ورودی و چند درب خروجی وجود داره، امتحان کردن صندلی های خالی ردیف خودمان که آیا درست هستند یا نه، تکان خوردن رو صندلی و خوردن خوراکی های متنوع گذشت. همین که برق ها رو...

من و کیان کوچولوی عمه فاطمه ...

...

اشک در بساطم نیست... عرق شرم... قبول می کنی؟ هنوز هم به هیات میگی «مشهد» ، ما هر شب میریم مشهد ! یکی از پیروزی های بزرگت اینه که داخل صف بایستی و غذای نذری بگیری. نوبتمون که میشه، چنان ذوق زده میشی که انگار سه روزه غذا نخوردی ! در نهایت 3 یا 4 قاشق می خوری و میگی بقیه غذا رو شما بخور ... السلام علیک یا ابا عبدالله   ...