قابل توجه زینب دوستان...

این عیدی بنده با احترام تقدیم میشه به تمام زینب دوستان:

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند                       بلبل شوقم هوای نغمه خوانی میکند

همتم تا می رود ساز غزل گیرد به دست                  طاقتم اظهار عجز و ناتوانی میکند

بلبلی در سینه می نالد هنوزم کین چمن                  با خزان هم آشتی و گلفشانی میکند

ما به داغ عشقبازی ها نشستیم و هنوز                  چشم پروین همچنان چشمک پرانی میکند

نای ما خاموش ولی این زهره شیطان هنوز               با همان شور و نوا دارد شبانی میکند

گر زمین دود هوا گردد همانا آسمان                        با همین نخوت که دارد آسمانی میکند

سالها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز                در درونم زنده هست و زندگانی میکند

با همه نسیان تو گویی در پی آزار من                    خاطرم با خاطرات خود تبانی میکند

بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی                       چون بهاران می رسد با من خزانی میکند

طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند                     آنچه گردون می کند با ما نهانی میکند

می رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان                    دفتر دوران ما هم بایگانی میکند

شهریارا گو دل از ما مهربانان نشکنید                      ور نه قاضی در قضا نامهربانی میکند

                                                                                    محمد حسین بهجت تبریزی (شهریار)