نی نی زینب

باز هم هوایی شدیم و رفتیم کرمان.مستقیم و بی معطلی باغ بابابزرگ.روستایی بکر و طبیعت دست نخورده و هوای خنک.مردمان صاف و پاکدل که با اولین بارقه های صبحگاهی بی هیچ چشم داشتی شیر تازه و پنیر محلی رو در خونه میارن.دختر نازنین ما رو به الاغ سواری دعوت میکنن و برای آوردن آب از چشمه به ما کمک میکنن.خیالم راحته و مویرگ های اعصابم نفس می کشن. وقتی قصد رفتن میکنیم ، تاریخ برگشتمون رو می پرسن! این یعنی ما منتظرتونیم و دوستتون دارم. ...

دیدید گاهی اوقات کارهایی می کنیم که بعدخودمون هم از انجامش تعجب می کنیم. این شده حکایت ما. چند هفته پیش احساس وظیفه در قبال فرزند در وجودمون غلیان کرد و تصمیم گرفتیم تحت تاثیر تبلیغات تلویزیون (بالا بالای) مقدماتی سفارش بدیم و این کار را کردیم. بعد از چند روز بسته پستی رو تحویل گرفتیم و باز کردیم . باورمون نمی شد چند تا کارت و یک ماژیک خشک شده و یک عدد سی دی که تنها چند شعر کودکانه صوتی داشت! جالب اینکه تمام تصاویر رو زینب خانم بلد بود و فقط یک بار آنها رو مرور کرد و دیگه حتی سراغشون رو هم نگرفت. چی میشه که این جوری میشه؟!   ...

سلام . ما برگشتیم . مشهد ، آمل ، محمود آباد و تهران. جای همگی خالی. از همه همسفری های عزیز ( خانواده های عمه صدیقه ، عزیز و بابا حاجی و عمه هانیه ) جهت تحمل خانواده 3 نفره خود تشکر میکنم. زینب جان به حرم مطهر می گفت : مشهد. شب های قدر به یاد ماندنی داشتیم. تمام دلهره من این بود که اگه زینب خانم نیاز به دستشویی داشته باشه چطور از میون جمعیت به موقع به سرویس های بهداشتی برسیم. خوشبختانه خودشو نگه می داشت و  اتفاقی نیفتاد. از رفتارهای دلنشین زینب خانم وضو گرفتنش (با دقت و صحیح )کنار حوض حرم بود. تحسین اطرافیان و زائرین رو می دیدم که ازش عکس می گرفتن. رفتن به باغ وحش مشهد هم از برنامه هایی بود که قولش رو به زی...