تابستان سال گذشته بود که زینب جان رو در کلاس باله ثبت نام کردم. دلیل انتخاب این کلاس، بیشتر جذابیت اون برای دختر بچه ها بود. هم لباس و کفش رقص باله و هم معلم فوق العاده شاد و مهربان این کلاس باعث شده بود بچه ها برای روزهای فرد هفته لحظه شماری کنن. از طرفی این رقص می تونست به نوعی ورزش ژیمناستیک هم به شمار بیاد. آمادگی جسمانی زینب در ماه اول به وضوح پیشرفت کرده بود. چند روز پیش لباس رو از توی کمد درآورد و برای ما کمی نمایش انجام داد. خلاصه بعد دو ماه و نیم رفتن به کلاس، خانم پطروسیان که ارمنی بودن دیگه نیومدن. از اونجایی که یک هفته پیش از این اتفاق، پای من شکسته بود و با مشقت زینب رو ...